Dziecko rodzi się wyposażone w odruchy, które zapewniają prawidłowy rozwój. Ich obecność oraz odpowiednie funkcjonowanie wpływa na kształtowanie się języka, napięcie mięśniowe w obrębie narządu mowy i kompleksu ustno-twarzowego oraz funkcji pokarmowych.
Do prawidłowego rozwoju potrzebne nam są wszystkie. Zapewniają przeżycie oraz stanowią bazę do nabywania umiejętności. Dla przykładu umiejętność żucia kształtuje się na bazie odruchu żucia. Jeżeli u dziecka między 4. a 7. miesiącem życia nie pojawi się odruch to będzie miało duże trudności z przyjmowaniem pokarmów stałych i transportem pokarmu na języku. Niektóre z nich, np. odruch połykania, czy wymiotny, obecne są całe życie. Inne, jak choćby odruch ssania, powinny w odpowiednim czasie ulec zintegrowaniu, gdyż obecne zbyt długo utrudniają, a czasem uniemożliwiają prawidłowy rozwój. Z drugiej strony, gdy dziecko rodzi się bez odruchu ssania lub jest on słaby ma trudności z przyjmowaniem pokarmu i zwykle jest wtedy karmione sondą.
Jakiekolwiek nieprawidłowości w sferze odruchów ustno-twarzowych wpływają na rozwój dziecka. U dzieci, zwłaszcza niemowląt z problemami rozwojowymi obserwuje się nieprawidłowe reakcje oraz odruchy twarzy. To ważne, aby w takim przypadku dziecku pomóc, ponieważ jest to możliwe. Do pracy na odruchach ustno-twarzowych wykorzystujemy Integrację Odruchów Twarzy wg metody dr Swietłany Masgutowej.
Dzieci, u których obserwuje się nieprawidłowości: w rozwoju motorycznym, ssania, połykania, oddychania, powinny być jak najszybciej diagnozowane logopedycznie i poddane terapii od momentu wykrycia problemu.